anādi अनादि
Definition: अनादि a. [आदिः कारणं पूर्वकालो वा नास्ति यस्य सः] Having no beginning, eternal, existing from eternity, epithet of परमेश्वर; जगदादिरनादिस्त्वम् Ku.2.9; अनादिरादि- र्गोविन्दः सर्वकारणकारणम्; also of हिरण्यगर्भ. -Comp. -अनन्त, -अन्त a. without beginning and end; eternal. (-अन्तः) Name of Śiva. -निधन a. having neither beginning nor end, eternal. -मध्यान्त a. having no beginning, middle or end; eternal.
|
|
Dictionary: Apte
Literary Sources:
Synonyms:
Wikipedia: |