प्रभु a. (भु-भ्वी f.) 1 Mighty, strong, powerful. -2 -2 Able, competent, having power to (with inf. or in comp.); ऋषिप्रभावान्मयि नान्तको$पि प्रभुः प्रहर्तुं किमुतान्यहिंस्राः R.2.62; समाधिभेदप्रभवो भवन्ति Ku.3.4. -3 A match for; प्रभुर्मल्लो मल्लाय Mbh. -4 Abundant. -5 Everlasting, eternal. -भुः 1 A lord, master; प्रभुर्बुभूषुर्भुवन- त्रयस्य यः Śi.1.49. -2 A governor, ruler, supreme authority. -3 An owner, proprietor. -4 Quick-silver. -5 N. of Viṣṇu. -6 Of Śiva. -7 Of Brahmā; cf. समीक्ष्य प्रभवस्त्रयः Bhāg.4.1.21; (also applied to various gods as Indra; Sūrya, Agni). -8 Word, sound. -Comp. -भक्त a. attached or devoted to one's lord, loyal; बह्वाशी, स्वल्पसंतुष्टः, सुनिद्रः, शीघ्रचेतनः । प्रभुभक्तश्च शूरश्च ज्ञातव्याः षड्गुणाः शुनः ॥ Chāṇakyanītidarpaṇa. (-क्त) a good horse. -भक्तिः f. devotion to one's lord, loyalty, faithfulness.
प्रभुता त्वम् 1 Lordship, supremacy, mastery, ascendancy, authority; भर्तर्यपेततमसि प्रभुता तवैव Ś.7.32; 'मा गा इत्यपमङ्गलं, व्रज पुनः स्नेहेन हीनं वचः, तिष्ठेति प्रभुता, थयारुचि कुरु ह्येषाप्युदासीनता ।' Śabda Ch. -2 Ownership. -Comp. -आक्षेपः (प्रभुत्वाक्षेपः) (in rhet.) an objection based on power (i. e. on a word of command); प्रभुत्वेनैव रुद्धत्वात् प्रभुत्वाक्षेप उच्यते Kāv.2.138.
अप्रभु a. 1 Wanting power, not powerful. -2 Having no power or control over, unable, incompetent; with gen. or loc.; आशता$त्राकर्तमव पदात्यप्रभुः Rv.9.73.9.
